Sanocki Uniwersytet Trzeciego Wieku im. Jana Grodka

Jej portret  Kobieta wielu talentów.
Jak sama mówi, wiele zawdzięcza swoim wychowawcom z „Ekonomika”, którzy ukształtowali jej życiową ścieżkę i zarazili pasją do wędrówek. W efekcie tego pani Grażyna sama też została nauczycielem we wspomnianej szkole, z którą jest związana po dziś dzień, a ponadto ukończyła liczne kursy przewodnickie. Wśród tytułów na jej koncie znajdują się m.in. przewodnik beskidzki i terenowy, pilot wycieczek krajowych i zagranicznych, instruktor przewodnictwa PTTK, a także przewodnik Bieszczadzkiego i Magurskiego Parku Narodowego czy Muzeum Historycznego w Sanoku. Była również egzaminatorem przewodników terenowych przy Urzędzie Marszałkowskim w latach 2006-2014. Studia magisterskie z geografii i turyzmu ukończyła na Uniwersytecie Jagiellońskim, wspominając że ten kierunek czekał na nią, bo katedra została utworzona na trzecim roku jej zmagań akademickich. Jednak nie był to jej jedyny wybór, bowiem ukończyła również studia podyplomowe na kierunku ekonomika i organizacji turystyki na Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz ochrony i kształtowania środowiska geograficznego na UJ. Nie sposób wymienić wszystkich osiągnięć tej ambitnej kobiety. Bez wątpienia ścieżka naukowa była jej pisana. Przewodniczka z radością wspomina swoje pierwsze wyjście w teren, które zorganizował uczniom nauczyciel fizyki Andrzej Sucharzewski. Właśnie dzięki niemu już w klasie III liceum ukończyła kurs przewodnicki. To zakiełkowało późniejszymi sukcesami w turystyce. Jako nauczycielka kilku przedmiotów w Zespole Szkół Ekonomicznych (geografi, historii, ochrony środowiska oraz geografii turystycznej Grażyna Chytła (z domu Konopka) to osoba, której chyba nie trzeba nikomu przedstawiać, a jeśli tak zdarzyłoby się i ktoś w Sanoku nie zna żywiołowej nauczycielki i przewodniczki, to postanowiliśmy przedstawić jej sylwetkę. w szkole policealnej) zorganizowała ok. 100 wycieczek dla młodzieży i pracowników, bo zwyczajnie kochała i nadal kocha to robić. Dlatego też przewodnicko udziela się również w sanockim Uniwersytecie Trzeciego Wieku, w Hufcu ZHP oraz w dalszym ciągu organizuje wyjścia dla uczniów „Ekonomika”. Jest również prelegentką wielu wykładów m.in. o kulturze w regionie Beskidów Wschodnich czy o walorach turystyczno-krajoznawczych województwa podkarpackiego. Grażyna Chytła to bez wątpienia kobieta wielu talentów. Ciężką pracę wyniosła z domu. Z nostalgią wspomina czasy dzieciństwa, młodości i prac polowych, które sprawiły, że nauczyła się systematyki, a także chęci pozyskiwania wiedzy na wielu płaszczyznach. W swoich wspomnieniach wraca do lat młodości, szkoły podstawowej w Pobiednie, łączonych klas i wspaniałych nauczycieli, którzy zasiali w niej ziarenko do nauki. Przywołuje też późniejsze lata: kilometry przebyte podczas kształcenia w szkole średniej, sukcesy sportowe w lekkoatletyce. I znów, sprawne oko pedagoga wychwyciło jej predyspozycje i warunki, dając możliwość rozwoju. Dlatego nie bez znaczenia jest rola ludzi, których los postawił na drodze pani Grażyny. To za sprawą ich cennych rad i dobroci nabrała wiatru w żagle. Nieocenioną osobą, jak wskazuje, jest jej mąż Wojciech, który pozwolił żonie realizować najbardziej zwariowane pomysły i nie temperował jej ambicji, a wręcz przeciwnie, w każdej chwili wspierał kobietę, która miała silną potrzebę samorealizacji. Dziś pani Grażyna jest na emeryturze, ale nie zwalnia tempa. Pomimo, iż już dawno porzuciła ścieżkę edukacyjną, nie przestaje się uczyć i poznawać elementów nowych dziedzin. Uczestniczy w zajęciach Uniwersytetu Trzeciego Wieku, gdzie ś.p. Czesława Kurasz odkryła jej talent do recytatorstwa, który to nasza bohaterka doskonali po dziś dzień. Jest również jedną z twórczyń uniwersyteckiego radia „SoVo”. W związku z tym drugim wzięła udział w szeregu szkoleń, by poprawiać swój warsztat dziennikarski. Tym samym odkryła nową pasję. Przy tym cały czas działa aktywnie jako członek PTTK. W rozmowie nie unikała również ciężkich chwil w swoim życiu, które stanęły na drodze jej rozwoju, ale te doświadczenia również ją ukształtowały i pozwoliły spojrzeć na życie z innej perspektywy. Przewodniczka, nauczycielka, dziennikarka, mentorka. Grażyna Chytła zaraża uśmiechem, a jej historie to materiał na książkę. Niewykluczone, że nasza rozmówczyni jeszcze się o to się pokusi, a może te słowa obudzą w niej taką potrzebę. Uważam, że byłoby to niezwykle inspirujące dzieło, które popchnęłoby wiele osób, szczególnie młodych kobiet, do walki o swoją przyszłość i podjęcie trudu, który – jak pokazuje przykład pani Grażyny – jest wart poświęcenia.  Es