Sanocki Uniwersytet Trzeciego Wieku im. Jana Grodka

Karpaty ciągną się wyraźnym łukiem o długości ok. 1300 km pomiędzy przełomem Dunaju: na granicy austriacko – słowacko - czeskiej w pobliżu Bratysławy, do tzw. „Żelaznej Bramy” na pograniczu rumuńsko-serbskim, gdzie niewielką enklawą przekraczają Dunaj Karpaty dzieli się na trzy jednostki : Wschodnie, Zachodnie i Południowe. Obecność Karpat w kulturze znacznie przewyższa ich powierzchnię, ma to swe źródła w historii i rozmieszczeniu ważnych ośrodków rozwoju kultury i sztuki. Łuk Karpat stanowił barierą osadniczą ale także, ze względu na położenie, był szlakiem wędrówek i ponawianych fal osadnictwa. Przyglądając się mapie, można zauważyć, że łuk Karpat dotyka na zachodzie Alp, a na wschodzie Bałkanów. Od najdawniejszych czasów mieszały się tu ludy ze Wschodu, Celtowie, Germanie, Słowianie i ludy wędrujące z Południa Europy. Karpaty były obszarem nomadycznej gospodarki pasterskiej, handlu i miast zakładanych już w XIII wieku. Mieszanka ludów, długo praktykowany pasterski nomadyzm i trudne warunki życia dały w rezultacie unikalną kulturę karpacką. W ostatnim stuleciu w Karpatach mieszały się żywioły : Słowiański ( Ruski, Polski, Słowacki, Czeski), Wołoski, Niemiecki, Rumuński, Bułgarski, Żydowski, Cygański i inne. Zabytki architektury, tradycyjne obyczaje, muzyka i sposoby gospodarowania są obecnie wielką wartością i podlegają badaniom i ochronie. Karpaty to także stare szlaki transportowe z Południa na Północ i wiele lokalnych dróg, którymi transportowano sól, wino, drewno, miedź, tkaniny, bursztyn i nowe mody w kulturze. Na dzisiejszym wykładzie który przeprowadzony został w „Sali Herbowej” Urzędu Miasta Sanoka mgr Robert Bańkosz przedstawił zebranym kulturę karpacką obejmującą region Karpat Wschodnich na pograniczu polsko – ukraińsko – słowackim.